«А ці будзе створаны рэсурс накшталт Tut.by?» Што прапагандысты кажуць беларусам на сустрэчах і якія пытанні ім задаюць людзі

Ксенія Лебедзева

Часцей за ўсё сустракацца з людзьмі любіць прапагандыстка Ксенія Лебедзева. Так, напрыклад, у сярэдзіне мая тэму інфармацыйнай бяспекі яна абмяркоўвала за «круглым сталом» у Віцебску.

Па словах Лебедзевай, на сустрэчы людзі расказвалі пра праблему камунікацыі з чыноўнікамі. 

«Гэта калі праблему ўзнімаюць знізу, а яна ў сярэдзіне не вырашаецца, вышэй не ідзе, зваротнай сувязі таксама няма, а калі ёсць, то гэта адпіска», — напісала прапагандыстка ў сацыяльных сетках. 

Яшчэ адна выснова, якую зрабіла Лебедзева пасля сустрэчы: у абласных, раённых медыя не ўзнімаецца праблемная тэматыка.

Хтосьці з прысутных задаў пытанне: «А ці будзе створаны ў краіне рэсурс накшталт старога Tut.by?»

«Людзей найперш цікавіць месца, дзе можна пачытаць пра падзеі ў краіне, афішы, нейкія побытавыя моманты, інтэрв’ю з чыноўнікамі, дзе ўсё сканцэнтравана на адной пляцоўцы, — разважае Лебедзева, не згадваючы, што гэтыя незалежныя пляцоўкі знішчылі ўлады. — Галоўнае перажыванне, што гэтую нішу зойме дэструктыў, не сёння, дык заўтра». 

Звярнула ўвагу прапагандыстка і на тое, што чыноўнікі ў інтэрв’ю не хочуць адказваць на вострыя пытанні. 

«Гучыць: «Давайце прапусцім». Сёння прапусцім, заўтра сваю версію прапануе ўмоўны Латушка. На перспектыву думаць цяжка. Не жадаюць. А ў выніку частка электарату скажа, што ва ўсім вінаваты Бацька, як гэта было ў 2020 годзе», — робіць выснову прапагандыстка. 

Таксама ў маі Лебедзева прыязджала на сустрэчу з моладдзю ў Мазырскі дзяржаўны музыкальны каледж. 

Такія размовы прапагандысты ладзяць у рамках праекта «Зачетный разговор», які падаецца як інфармацыйна-асветніцкі. Ён быў створаны БРСМ.

Ксенія Лебедзева расказала навучэнцам пра сваю камандзіроўку на Данбас і пра досвед, які яна атрымала ў гэтай паездцы.

«Адчуць каштоўнасць беларускай стабільнасці можна толькі пасля шуму снарадаў над галавой. Але вучыцца лепш на досведзе іншых. Нам не патрэбны досвед Украіны. І я не хачу такога для сваёй краіны», — прыводзіць яе словы мясцовая раёнка.

Пытанні, якія задавалі з залы, былі пра знешнепалітычную сітуацыю. Як рапартуе раёнка, цікавіліся ўдзельнікі, «якім чынам і якімі сродкамі вядзецца інфармацыйная вайна, якая роля сродкаў масавай інфармацыі ў сучасных рэаліях, як адрозніць дакладную навіну ад фэйкавай, што можа зрабіць моладзь для захавання міру ва ўсім свеце».

Рыгор Азаронак

У красавіку такі ж самы «Зачётный разговор» праводзіў Рыгор Азаронак ва ўніверсітэце фізкультуры для першага і другога курсаў.

Як паведамляла лукашэнкаўская газета, многія на сустрэчы згадалі фота, «дзе наш салдат унутраных войскаў паказвае на чалавека, які ляжыць, і далей ідуць каментары, што гэта сілавік-гвалтаўнік».

«Як выявілася, ніхто з прысутных студэнтаў не бачыў поўнага відэа, пасля прагляду якога станавілася ясна, што чалавек у форме насамрэч проста дапамагаў адцягнуць п’янага з‑пад аўтазака. Чаму фэйкавае фота тыражавалася, а відэа, якое выкрывала яго, няма? Спікеры патлумачылі: часткова таму, што большая частка публікі любіць смажаныя навіны і вядзецца на хайп», — піша «СБ. Беларусь сегодня». У рэчаіснасці медыя публікавалі і відэа таго моманту, а мужчына, што ляжаў на зямлі, Яўген Заічкін не мог апрытомнець пасля збіцця.

Рыгор Азаронак пытаўся ў прысутных: не крыўдна ім, што «помнікі вашым землякам, нашым продкам-героям зносяць?»

«Апаганьваюць памяць пра людзей, якія ачысцілі Еўропу ад фашысцкай чумы? А там не вельмі змагаліся. Францыя, адна з апор дэмакратыі, месяца не пратрымалася», — казаў ён, перакручваючы гісторыю. Нягледзячы на тое, што ўрад Францыі пайшоў на перамовы з немцамі, частка французаў на чале з генералам Шарлем дэ Голем арганізавала рух супраціву.

У адказ — цішыня.

Тады Азаронак пацікавіўся ў прысутных хлопцаў, хто гатовы ісці добраахвотнікам абараняць радзіму, «калі раптам на нас нападуць з боку Польшчы ці Украіны».

 У адказ падняў руку адзін хлопец.

«Планаў шмат — працаваць, стварыць сям’ю, — кажа іншы студэнт. — Урэшце жыць хочацца». 

Андрэй Мукавозчык

Сёлета ў маі Мукавозчык сустрэўся з навучэнцамі Беларускага каледжа прамысловасці і будматэрыялаў. 

«Зачётный разговор» не моцна адрозніваўся ад іншых сустрэч вышэй: з тэмамі для «дыскусій» прапагандысты не замарочваюцца. 

Мукавозчык расказваў моладзі пра нацыянальную бяспеку, размяшчэнне ядзернай зброі ў Беларусі, праблему наркаманіі, сацыяльную падтрымку сем’яў, тое, як адрозніць праўду ад фэйкаў і як інфармацыя сёння змяняе свет.

«Гэтыя ўсе Telegram-каналы кажуць, што Беларусь дрэнная, што там усё разрабавана — бамбасховішча. Гэта ўсё фэйкі, я ў гэтым не сумняваюся. Наогул наша канферэнцыя прайшла паспяхова, мне ўсё спадабалася», — зрабіў выснову пасля сустрэчы навучэнец каледжа Антон Чарапан. 

Разам з галоўным рэдактарам лукашэнкаўскай «СБ. Беларусь сегодня» Дзмітрыем Жуком Мукавозчык сустракаўся з «актывам» у Лагойску. 

Там яны прапанавалі абмеркаваць тыя пытанні, якія хвалююць сёння жыхароў краіны, і падзяліліся сваімі думкамі пра падзеі, якія адбываюцца ў Беларусі і вакол яе, як піша мясцовая раёнка. 

Удзельнікаў размовы цікавіла, «які цяперашні статус такой асобы, як Кастусь Каліноўскі».

Але тут адказ Андрэя Мукавозчыка раёнка не прыводзіць, толькі Дзмітрыя Жука.

«Я лічу, што не трэба кідацца з боку ў бок, — кажа ён. — Робячы кагосьці спачатку героем, а потым ворагам ці наадварот. Мяркую, правільна проста ўспрымаць яго існаванне як гістарычны факт.

А галоўны ўрок у тым, каб задумацца, што і чым мы хочам замяніць. Мірнае жыццё на рэвалюцыйныя перавароты? Сацыяльныя заваёвы на законы дзікага рынку? Сямейныя каштоўнасці на абязлічаныя стасункі? Гэты пералік можна працягваць. Пытанне ў тым, ці трэба нам усё гэта. Думаю, адказ разважнага чалавека прадказальны».

Ігар Тур

З прапагандыстам ладзілі «дыялогавую пляцоўку» ў Крупскім лясгасе.

Мясцовая раёнка суха паведамляе, што з прысутнымі Ігар Тур абмяркоўваў грамадска-палітычную сітуацыю ў краіне.

У гэтым кантэксце гаворка ішла пра «методыку працы экстрэмісцкіх тэлеграм-каналаў, правакаванні карыстальнікаў на лайкі і каментары, вырыванне сэнсаў з кантэксту».

Таксама размаўлялі пра эканоміку. Ігар Тур пераконваў прысутных, каб яны не давяралі аналітыкам, якія выступаюць у незалежных медыя.

«Гэта не таму, што яны дрэнныя аналітыкі, а таму, што ў іх недастаткова вычарпальнай інфармацыі. Для таго, каб зрабіць якасны аналіз, неабходна прапрацаваць увесь масіў інфармацыі, а такой магчымасці ў іх няма. У выніку атрымліваецца не аналітыка, а фантастыка», — кажа ён. 

Хтосьці з залы задаў пытанне пра сучасную моладзь. Вось толькі складана зразумець, на якое канкрэтнае пытанне адказваў Тур, бо мясцовая раёнка яго не прыводзіць.

«Патрыятызм — гэта адэкватнае разуменне і гонар за перавагі сваёй краіны. Пераваг, безумоўна, шмат. Але нельга ствараць ілюзорную карціну, трэба абмяркоўваць праблемы і шукаць шляхі іх вырашэння. Мы цудоўныя, але не беспамылкова ідэальныя», — кажа ён. 

Чытайце яшчэ: 

Сайт Беларускай асацыяцыі журналістаў заблакавалі ў Расіі

«А ці будзе створаны рэсурс накшталт Tut.by?» Што прапагандысты кажуць беларусам на сустрэчах і якія пытанні ім задаюць людзі

«Айфоны калег ускрылі спецыяльнай прыблудай на раз-два». Аповед журналістаў, чыю рэдакцыю знішчылі два месяцы таму