Кар’ерны прапагандыст не здолеў аспрэчыць персанальныя санкцыі, а ў дадатак яшчэ заплаціць судовыя выдаткі
Журналістам незалежных выданняў стала вядома пра шэраг позваў у еўрапейскія інстанцыі ад беларускіх чыноўнікаў і прапагандыстаў, якія намагаліся аспрэчыць персанальныя санкцыі за «адданую службу рэжыму». Пры тым, што яшчэ нядаўна бравурна заяўлялі: такія выпрабаванні толькі загартоўваюць.
У ліку тых, хто спрабаваў даказаць «тэндэнцыёзнасць» рашэння Еўрасаюзу, фігуруе намеснік старшыні Нацыянальнай тэлерадыёкампаніі, вядоўца праграм «Главный эфир» і «Понятная политика» на канале «Беларусь‑1» Сяргей Гусачэнка.
У санкцыйны спіс ён патрапіў разам з пастаянным госцем прапагандысцкіх шоў, марыянетачным дэпутатам «парламенту» і кіраўніком ліберальна-дэмакратычнай партыі Алегам Гайдукевічам 21 чэрвеня 2021 году — мабыць, таму позву ў Еўрапейскі суд падавалі разам.
На думку пазоўнікаў, уведзеныя абмежаванні неабгрунтаваныя, маюць характар калектыўнай адказнасці і парушаюць прынцып сувымернасці — маўляў, выказвалі асабісты пункт гледжання як журналіст і дэпутат, што гарантуецца Канстытуцыяй (чым скончыліся спробы выказацца для тысяч апанентаў рэжыму — сціпла прамаўчалі).
Паказальна, што яшчэ нядаўна абодва грэбліва адмахваліся ад «нікчэмных санкцый», якія нібыта толькі ўмацоўваюць прыхільнікаў Аляксандра Лукашэнкі і не маюць ніякага эфекту для «сапраўдных патрыётаў». І катэгарычна адвяргалі, што «папаўзуць на каленях» нешта аспрэчваць.
Аднак незалежныя медыя дазналіся, што ў Еўрапейскім судзе аказаўся цэлы стос позваў ад беларускіх заяўнікаў — ад дэпутатаў-«палатачнікаў» да рэктараў ВНУ і супрацоўнікаў дзяржСМІ. У якасці адказчыка ва ўсіх выпадках выступала Рада Еўрапейскага саюза, якая, уласна кажучы, і замацавала персанальную адказнасць за спрыянне легалізацыі дыктатарскага рэжяму, фальсіфікацыі падліку галасоў, абельванне злачынстваў уладнай вертыкалі ды іншыя замахі супраць дэмакратыі.
Тыдзень таму Еўрапейскі суд вывучыў прыведзеныя аргументы Сяргея Гусачэнкі і Алега Гайдукевіча, пагадзіўшыся з рэзалюцыйнай часткай Рады Еўрасаюза: першы ў якасці дзяржаўнага прапагандыста піярыць аўтарытарную палітыку Лукашэнкі, другі як прадстаўнік заканадаўчай улады моўчкі ўхваляе рэпрэсіўныя законы.
Праз прадстаўніка Адвакацкай палаты Парыжа Дзмітрыя Літвінскага, які цяпер афармляе позвы і ад імя іншых пакрыўджаных беларускіх чыноўнікаў, Сяргею Гусачэнку і Алегу Гайдукевічу прадпісана аплаціць выдаткі Рады Еўрапейскага саюзу. Гэта не лічачы ўласных затрат на нятанную абарону.
Не выключана, што неўзабаве ўдасца даведацца і пра іншыя працэсы з удзелам лукашэнкаўскіх функцыянераў ды калумністаў — калі меркаваць па кейсах Гусачэнкі/Гайдукевіча, многія пакрыўджаныя без шырокага розгаласу падалі пратэсты па гарачых слядах яшчэ ў 2021 годзе, цяпер да іх толькі даходзіць чарга.
Дарэчы, якк вынікае з біяграфіі Сяргея Гусачэнкі на сайте Бэлтэлерадыёкампаніі, гэта дасведчаны прапагандыст, фармаваннем станоўчага вобразу Лукашэнкі і яго атачэння займаецца апошнія паўтара дзясятка гадоў.
Ён мянчук, яшчэ падчас навучання на факультэце журналістыкі БДУ прыйшоў на дзяржаўнае тэлебачанне. З 2005 году працаваў спецыяльным карэспандэнтам і палітычным аглядальнікам выніковых выпускаў Агенцтва тэленавін. З 2013-га – ужо загадчык аддзелу палітычных аглядальнікаў.
Імпэт на службе спачатку спрычыніўся да пасады намесніка дырэктара галоўнай дырэкцыі Агенцтва тэленавін, а неўзабаве і дырэктара.
Апошнія пяць гадоў Сяргей Гусачэнка з’яўляецца намеснікам старшыні Белтэлерадыёкампаніі ў такога ж падсанкцыйнага кіраўніка Івана Эйсманта.
Чытайце яшчэ:
«Вместо курсов по государственной идеологии — критика идеологий». Как в ЕГУ учат журналистике
«Якое права мы маем фатаграфаваць людзей, што адчуваюць такі боль?» Як распавядаць пра вайну
Саюз журналістаў Фінляндыі правёў акцыю ў падтрымку беларускіх палітзняволеных медыйшчыкаў