З надыходам вясны!

«Астрономическая весна придет в Беларусь 21 марта в 1.21»,- піша Алена Спасюк у Naviny.by.

Радасная падзея! Бо зіма ўжо ўсім набрыдзела да невыноснасьці! І хоць фармальна сакавік — першы месяц вясны, але яе сапраўдны прыход адбываецца на Саракі, беларускае сьвята, якое прыпадае на 22 сакавіка паводле народнага каляндара.

«Тем временем,- піша журналістка,- заканчивается первый месяц весны, который наши предки называли «март — протальник». И добавляли — «март не весна, а предвесенье», «в марте мороз скрепуч, да не жгуч». А яшчэ дадавалі: «Пришел марток — надевай семеро порток».

Толькі гэта ня нашы продкі. А расейцы. Ну, і што, — скажа, чытач, — Алена Спасюк пераблытала беларускі і расейскі народныя календары. Можа, і пераблытала, але памылка ўсё ж тыповая. І вынікае яна ня толькі з так званай тэорыі «триединого русского народа», але і з шырока распаўсюджанай ідэалягемы сёньняшняга рэжыму пра тое, што «мы те же русские, один народ». А таму зусім ня дзіўна, што да нядаўняга часу шмат хто з беларусаў ніяк ня мог зразумець, што «Жигули» — гэта не «автомобиль отечественного производства». Такія памылкі, на жаль, — вынік моўнай і сьветапогляднай (культурніцкай) асыміляцыі беларусаў.

І ўсё ж я пра журналістыку. Я пра дакладнасьць як пра адно з элемэнтарных прафэсійных патрабаваньняў. Бо, насамрэч, нашы продкі казалі: «На Саракі дрэвы адпушчаюцца», «На Саракі прыляцелі з‑за мора птакі». А яшчэ на Усходнім Палесьсі дзяўчаты хадзілі гукаць у гэты дзень вясну:

Жаваранак, ранняя птушачка,
Чаго так рана з выраю вылятаеш?
А там пры даліне — там ляжаць крыгі,
А там пры дарозе — снягі і марозы.
А я тыя крыгі крыламі разаб‘ю,
А я тыя маразы нагамі растапчу.

Прыгожа! З надыходам вясны ўсіх нас!