Як вязні сунялі турэмніка-садыста — пра свой турэмны досвед распавядае журналістка Любоў Лунёва
Адміністратыўныя і нават крымінальныя тэрміны. Так улады «узнагароджваюць» незалежных журналістаў за сумленную працу. Рэпарцёрка Любоў Лунёва ў «Размове» Святланы Калінкінай узгадвае свае 10 содняў за кратамі.
У дзень, калі агучаны прысуд журналістцы парталу TUT.BY Кацярыне Барысевіч, рэпарцёрка Любоў Лунёва ўзгадвае свой вопыт знаходжання за кратамі. Яна зазначае, што да журналістаў там своеасаблівае стаўленне. Але павага і падтрымка сярод зняволеных надаюць моцы і натхняюць на далейшую працу.
«Парадаксальна, але трэба патрапіць у ІЧУ, у Жодзіна, каб адчуць, што там, як гэта не дзіўна гучыць, там больш свабоды. А настрой такі… Каб вы ведалі, што там адбываецца. Напрыклад, ідзе дзяжурны, ёсць там такі маёр, які ўсё гуляецца ў вайнушку. Ідзе па калідоры і кажа: «Ребята, ну вам же здесь не санаторий, ну хватит смеяться. Вы же отбываете наказание в конце концов», – узгадала госця студыі.
Моманты салідарнасці і натхнення госця «Размове» Святланы Калінкінай узгадвае часцей, хоць хапала ў зняволенні і пагрозаў, прыніжэння і гвалту.