• Актуальнае
  • Медыяправа
  • Карыснае
  • Кірункі і кампаніі
  • Агляды і маніторынгі
  • Рэкамендацыі па бяспецы калег

    «Як толькі падумаеш пра сябе: „паэт-песеньнік“, аж пасьмяяцца хочацца». Андрэй Кузьнечык даслаў соты ліст з‑за кратаў

    Палітзьняволены журналіст Свабоды адбывае 6-гадовы тэрмін у Наваполацкай калёніі № 1, піша "Радыё Свабода". 

    Палітзьняволены журналіст Свабоды Андрэй Кузьнечык з‑за кратаў працягвае пісаць сваім дзецям — 9‑гадовай Яніне і 3‑гадоваму Мацьвею — вершы на паштоўках. Нядаўна ў ютубе зьявіліся песенькі на Андрэевы вершы — «Гілі» і «Верабейка-гаспадар». Музыку да іх напісала і запісала вакал Тацяна Грыневіч-Матафонава, аранжыроўшчык — Адась Матафонаў. Пра гэта сам палітзьняволены даведаўся зь лістоў ад сям’і.

    «Андрэй вельмі цешыцца новай вяхой у сваім жыцьці, статусам паэта-песеньніка. Дзякуе таленавітай сьпявачцы, аранжыроўшчыку і чакае, калі зможа сам пачуць песенькі на свае вершы», — напісала ягоная жонка Алеся на сваёй старонцы ў фэйсбуку.

     

    «Навіна пра песьні насамрэч для мяне вялікая ўцеха, гонар і радасьць»

    Андрэй з гумарам адрэагаваў на навіну, што ягоныя жартаўлівыя дзіцячыя вершы пакладзеныя на музыку:

    «Як толькі падумаеш пра сябе: „паэт-песеньнік“, аж пасьмяяцца хочацца. Навіна пра песьню насамрэч для мяне вялікая ўцеха, гонар і радасьць, ну і чарговая яшчэ адна вяха ў жыцьці, як ні круці.

    Самае прыемнае — што спадабалася Янцы і Мацейку. Гэта ж і яшчэ адна пазытыўная і прыемная памятка ім пра тату. Тацяне і Адасю вялікі дзякуй. Не цярпіцца пачуць вынік іхнай творчасьці. Я, па сакрэце кажучы, часам ціхутка сам напяваю сабе пад нос свае вершыкі. Праўда, „сьнегіроў“ гэта ня тычылася, бо я палічыў, што яны навукова раскрытыкаваныя (колер не мяняюць, нікуды не зьлятаюць). Ну, цяпер у мяне кожны дзень ня толькі ўдосталь ялінак, але і карагод уласнага сачыненьня ёсьць. Гучыць гарманічна!» — напісаў Андрэй.

    «Падпіска на „Маладосьць“ прынесла нечаканую карысьць: слова „маракуе“ мне не прымроілася»

    Андрэй Кузьнечык паведамляе, што за кратамі шмат чытае, падпісаўся на беларускамоўную пэрыёдыку. Не забываецца і пра сваю асноўную прафэсію рэдактара, хоць у Наваполацкай калёніі вымушаны працаваць на лесапілцы. У адным зь мінулых лістоў нават шчыра прызнаўся, што ня звык да такой нагрузкі.

    «Падпіска на „Маладосьць“ прынесла нечаканую карысьць: я пераканаўся, што слова „маракуе“ мне не прымроілася, а існуе, хоць у слоўнічку зь бібліятэкі не зафіксавана. У газэтах пішуць, што зьбіраюцца выдаць аж 15-томны тлумачальны слоўнік. Мо там яно ўжо будзе. Спадзяюся, будзе электронны варыянт гэтага слоўніка. Хоць для разнастайнасьці маглі б зьменшыць шрыфт, пагуляцца зь вёрсткай і таўшчынёй паперы, бо гэткая гігантаманія — не для ўсякай жылплошчы і нават бібліятэкі. У славенцаў так атрымалася зрабіць яшчэ ў 1990‑я», — разважае рэдактар Кузьнечык, як можна было б зрабіць новы тлумачальны слоўнік больш кампактным і зручным для карыстальнікаў.

    «Зварот па імені і па бацьку перастае зьдзіўляць тутэйшых насельнікаў»

    Былыя сядзельцы Наваполацкай калёніі, якія нядаўна выйшлі на волю, кажуць, што Андрэя Кузьнечыка там вельмі паважаюць і называюць па імені і па бацьку.

    «А ўвогуле, энэргіі, ведаў і талентаў гэтае месца назьбірала аж з запасам. І хоць канвэртуецца гэты запас ня толькі ў пілавіньне, але і ў тое, што зварот па імі-бацькаву перастае зьдзіўляць тутэйшых насельнікаў, што размовы — пра філязофію, зоркі ды футурыстыку, але, думаю, застаецца проста і на тое, каб залатаць дзіркі ў зямной абалонцы, адказнай за гармонію і згоду, калі такая „суладзьдзясфэра“ існуе», — па-філязофску разважае Андрэй.

    Шмат цёплых словаў ён прысьвячае дзецям. Піша: «Павесяліла мяне сьмяшынка ад Янінкі пра стрыжку „як у таты“».

    «Мару, калі ўжо вярнуся дамоў і буду зарастаць пад Янчыным кантролем да вызначанай Янькай даўжыні прычоскі. А яна будзе назіраць за маім „вожыкам“ і кратаць яго даланёю», — дзеліцца сваімі марамі Андрэй Кузьнечык.

    Перасьлед Андрэя Кузьнечыка

    • Андрэй Кузьнечык — журналіст, які супрацоўнічае з Радыё Свабода, фрылансэр.

    • Андрэя Кузьнечыка затрымалі 25 лістапада, на наступны дзень яго асудзілі на 10 сутак, аднак 5 сьнежня ён на волю не выйшаў, зноў атрымаўшы 10 сутак. Але і 15 сьнежня яго ня вызвалілі і зноў прысудзілі 10 дзён арышту.

    • Віны паводле адміністрацыйных артыкулаў фрылансэр Радыё Свабода не прызнаў, перадач для яго не прынялі.

    • 22 сьнежня Беларуская асацыяцыя журналістаў запатрабавала ад уладаў органаў неадкладна даць інфармацыю пра тое, дзе і ў сувязі зь якой справай утрымліваюць журналіста.

    • Прэзыдэнт Радыё Свабода Джэймі Флай заявіў, што ўлады Беларусі працягваюць утрымліваць журналіста, па сутнасьці, як выкрадзенага закладніка. Ён запатрабаваў вызваліць Андрэя і спыніць перасьлед беларускіх журналістаў.

    • 23 сьнежня сваякам Андрэя паведамілі, што на яго завялі крымінальную справу, але не назвалі артыкулу КК. Кузьнечыка перавялі ў СІЗА‑1 на вуліцы Валадарскага ў Менску.

    • У чэрвені 2022 году Магілёўскі абласны суд прызнаў яго стваральнікам «экстрэмісцкага фармаваньня» (арт. 361–1 КК) і прысудзіў 6 гадоў турмы. Суд доўжыўся 3 гадзіны.

    Чытайце яшчэ: 

    «Гэта акт запалохвання». БАЖ назвала чаканым статус «экстрэмісцкага фармавання»

    “Героі маіх кніг замянілі мне бабуль і дзядуль, якіх я не заспеў”. Гістарычны лёс Руслана Кулевіча

    Шведскія журналісты стварылі гульню, у аснове якой аповеды Ларысы Шчыраковай і Яўгена Меркіса

    Самыя важныя навіны і матэрыялы ў нашым Тэлеграм-канале — падпісвайцеся!
    @bajmedia
    Найбольш чытанае
    Кожны чацвер мы дасылаем на электронную пошту магчымасці (гранты, вакансіі, конкурсы, стыпендыі), анонсы мерапрыемстваў (лекцыі, дыскусіі, прэзентацыі), а таксама самыя важныя навіны і тэндэнцыі ў свеце медыя.
    Падпісваючыся на рассылку, вы згаджаецеся з Палітыкай канфідэнцыйнасці