Што матывуе ўдзельнічаць у “БАЖным” жыцці? (Інфаграфіка)

У галасаванні бралі ўдзел 11 кіраўнікоў і 31 актывіст. Рэспандэнтам прапанавалі ацаніць па 10-бальнай шкале кожную з наступных 15-ці пазіцый:

- Магчымасць найбольш поўнай самарэалізацыі;

- Набыццё досведу, запатрабаванага ў сучасным свеце;

- Выкарыстанне інфармацыйных і тэхнічных рэсурсаў арганізацыі;

- Магчымасць ініцыяваць і рэалізаваць уласныя праекты;

- Дачыненні з цікавымі людзьмі, псіхалагічная падтрымка;

- Набыццё новых прафесійных і грамадскіх ведаў ды кампетэнцый;

- Магчымасць навучальных тураў за мяжу, стажыроўкі;

- Дасягненне сацыяльнага прэстыжу, прызнання, пашаны;

- Усталяванне важных сацыяльных кантактаў і сувязяў. Пашырэнне сацыяльнага капіталу;

- Задавальненне прафесійных інтарэсаў, развіццё спецыялізацыі; 

- Наяўнасць абсталяванага, сучаснага працоўнага месца;

- Магчымасць браць удзел у кіраванні арганізацыяй;

- Грашовы заробак;

- Карпаратыўная салідарнасць і падтрымка ў складаных сітуацыях;

- Цікавая прафесія і магчымасць быць у гэтым прафесійным асяродку.

Пасля падліку галасоў варыянты адказаў размеркаваліся наступным чынам (паводле рэйтынгу):

З апытання вынікае, што як кіраўнікоў БАЖаўскіх суполак, так і шараговых сябраў найбольш матывуюць “Карпаратыўная салідарнасць і падтрымка ў складаных умовах”, а таксама “Цікавая прафесія і магчымасць быць у гэтым прафесійным асяродку”.

Найбольшыя разыходжанні выявіліся ў пункце “Магчымасць навучальных тураў за мяжу, стажыроўкі”: у кіраўнікоў гэты пункт апынуўся ад на 11‑м месцы ў спісе, а ў шарагоўцаў — на 6‑м.

“На кіраўніках суполак, безумоўна, ляжыць шмат адміністратыўных абавязкаў —рэгіянальныя мерапрыемствы, збор унёскаў і г.д. Шарагоўцы больш вольныя ў размеркаванні асабістага часу, таму ў іх больш магчымасцяў карыстацца адукацыйнымі сервісамі БАЖ”, — каментуе вынікі намесніца старшыні ГА “БАЖ” Аліна Суравец.

Самым слабым матывам як для адной, так і для другой групы з’яўляюцца “Грашовы заробак” і “Наяўнасць абсталяванага, сучаснага працоўнага месца”.

“У нашай арганізацыі няма магчымасці зацікавіць сваіх сябраў матэрыяльна. І наогул — грамадская праца не прыносіць ні грошай, ні іншых матэрыяльных выгодаў — гэта ўнутранае памкненне чалавека. Вынікі даследавання пацвердзілі, што яго ўдзельнікі добра гэта разумеюць”, — дадае Аліна Суравец.