«Не трэба ізаляваць сябе». Псіхолаг пра тое, як зберагчы свядомасць ва ўмовах рэпрэсіяў
Улады Беларусі не толькі не спыняюць рэпрэсіяў, але і выводзяць іх на новы жахлівы ўзровень. Спрабуючы разбіць салідарнасць людзей, сілавікі караюць нават за падтрыманне, што даюць беларусы адно аднаму. «Белсат» разам з псіхолагам Наталляй Скібскай разбіраецца, што спрабуюць зрабіць з беларусамі ўлады, як уратаваць сябе і захаваць добрыя стасункі паміж тымі, хто з’ехаў, і тымі, хто застаўся ў Беларусі.
«Калі іншыя рэакцыі не працуюць, уключаецца “падпарадкуйся”»
– Якія паводзіны ўлады спрабуюць навязаць беларусам, выкарыстоўваючы рэпрэсіі?
– Усе ведаюць рэакцыі на стрэсавыя сітуацыі: «бі», «бяжы» і «замры». Ёсць яшчэ рэакцыя «падпарадкуйся». Пра яе кажуць няшмат, але яна вельмі распаўсюджаная.
Мы абіраем рэакцыю «бі» і пачынаем абараняцца, калі ў нас ёсць адчуванне, што мы можам супрацьстаяць пагрозе. Гэта не залежыць ад фактычнага складу сілаў. Гэта наша ўнутранае стаўленне да сітуацыі, якое можа не адпавядаць рэчаіснасці.
Калі ў нас ёсць адчуванне, што мы не можам сябе абараніць, мы абіраем стратэгію «бяжы». Калі здаецца, што збегчы не атрымаецца, мы абіраем рэакцыю, якую абіраюць некаторыя маленькія жывёліны, – замерці. Паспрабаваць зрабіць выгляд, быццам ты нежывая істота, каб не прыцягваць увагу агрэсара. Гэта праяўляецца нават біялагічна. У чалавека, напрыклад, бялее твар, ён не варушыцца, яму нават становіцца складана дыхаць.
Калі папярэднія рэакцыі не працуюць, уключаецца рэакцыя «падпарадкуйся». Гэта ж можна бачыць і ў жывёлінаў. Сабака, напрыклад, будзе лашчыцца ці паказваць безабароннасць – падстаўляць уразлівыя месцы. Мы таксама так робім – пачынаем падыгрываць, паказваць, што безабаронныя і не будзем супрацьстаяць. Гэтай рэакцыі ўлады і дамагаюцца – маўляў, ты не можаш абараніць сябе, не можаш збегчы ці зрабіць выгляд, што ты тут не пры справах. Трэцяя рэакцыя, калі ты замарожаны і не можаш супрацьстаяць, таксама пасуе ўладам. Але калі б ім было дастаткова трэцяй рэакцыі, яны не чапалі б людзей – адсядзеўся, маўляў, і добра, сядзі.
– Што абіраюць беларусы?
– Усё вельмі залежыць ад кожнай асобнай сітуацыі. Базавыя рэакцыі на стрэсавыя абставіны залежаць ад нашага досведу. Калі чалавек, напрыклад, з дзяцінства мог сябе абараняць і гэта было эфектыўна, ён будзе абіраць такую рэакцыю – нападаць у адказ. Калі ў чалавека былі такія сітуацыі, што ён спрабаваў абараняцца, але ўсё скончылася тым, што абараняць сябе было неэфектыўна, то ён будзе абіраць іншую рэакцыю. Калі вы збягалі, то і будзеце збягаць. Але не значыць, што гэта будзе працягнута ў часе, бо ўсе выпадкі розныя. Калі вы ў штодзённым жыцці абіраеце сябе бараніць, вы можаце «замарозіцца», калі да вас прыйдуць з ператрусам. Усё залежыць ад моцы, ад інтэнсіўнасці сітуацыі, у якой апынуўся чалавек.
Іхныя рэпрэсіўныя метады дзейсныя. Улады гэта ведаюць і мы гэта ведаем. Людзі набіраюць досвед бяссілля, немагчымасці даць рады невыносным абставінам такім чынам, які іх задаволіў бы. І гэта вымушае не бараніць сябе.
«Здароўе нацыі пад вельмі вялікай пагрозай»
– Як гэта адбіваецца на стане грамадства?
– Гэта стварае вельмі вялікую напружанасць. У нас з’яўляецца шмат людзей, якія ўвесь час прадукуюць гармоны стрэсу і гармоны, звязаныя з агрэсіяй. Агрэсія шукае выйсце – і гэта выклікае шмат раздражнення, спрэчак, боек і гэтак далей. Атрымліваецца таксічнае напружанае поле.
Узрастае ўзровень хатняга і сацыяльнага гвалту, павялічваецца колькасць крымінальных дзеянняў. Вядома ж, падвышаецца злоўжыванне алкаголем ці іншымі рэчывамі. Людзі не маюць здаровых экалагічных выйсцяў і пачынаюць шукаць іншага. Нехта можа заглыбіцца з галавою ў працу, каб не бачыць жаху, што адбываецца навокал. Унутраная эміграцыя – гэта таксама рэакцыя.