Журналісцкія байкі: Як дыктар N на дзяржаўным радыё эфір адкрываў
29 снежня 2011
«Быў такі выпадак яшчэ падчас нашай працы на дзяржаўным радыё – гэта недзе год 1992-1993-і… Быў у нас такі файны дыктар (не буду называць прозвішча). А ў дыктараў была такая сістэма працы: яны працавалі да гадзіны ночы, потым начавалі ў дыктарскім пакоі, потым адкрывалі праграму вяшчання па 1-м нацыянальным канале ў шэсць гадзін раніцы. На гэтым іх праца заканчвалася, і іх везлі дахаты адпачываць.
Так надарылася, што гэты славуты дыктар разам з яшчэ адным чалавекам (наколькі я памятаю, гэта быў адзін з ахоўнікаў Дома радыё) вельмі добра пабавілі час за пляшачкай (можа, і не адной)… Гадзіне а 5‑й той дыктар пайшоў крыху адпачыць перад эфірам. Яго расштурхалі за некалькі хвілін да 6‑й раніцы. І вось ён сядае, уключае мікрафон і вымаўляе наступную фразу: «У Мінску 6 гадзін раніцы. На гэтым беларускае радыё сваю працу завершыла».
Некалькі хвілін паўзы ў эфіры. Правароніў гэты момант і тэхнічны кантроль. Было шмат непрыемнасцяў і ў самога дыктара, і ў кантролю… Але гэтая баечка гуляла яшчэ шмат год па ўсёй Белтэлерадыёкампаніі…»
Генадзь Кеснер
@bajmedia
«Боль ніколі не знікае». Кацярына Ваданосава — пра жыццё пасля раку і змены, якія цяжка прыняць
19.12.2023
Сайт і сацсеткі выдання «Новы Час» абвесцілі экстрэмісцкай інфармацыйнай прадукцыяй
05.01.2024
Адкрыты збор на паліятыўную дапамогу для журналіста Вадзіма Доўнара
01.08.2024
Дзмітрый Смірноў: чаму не трэба баяцца штучнага інтэлекту, але варта сачыць за ім
10.07.2024
