«Пераехаўшыя»: анлайн у сераду а 19:00. Наступныя госці: Яўгенія Доўгая і Марына Маўчанава
Гісторыі пераезду ў розныя краіны ад нашых журналістаў. Мы ўжо паразмаўлялі з беларускімі журналістамі ў Нарвегіі і Нямеччыне, Украіне і Латвіі, Швейцырыі ды Польшчы. Усе яны працягваюць рабіць беларускую журналістыку, не гледзячы на шэраг складанасцяў.
Як ім працуецца?
Якія складанасці ўладкавання ў краінах, якія абралі для жыцця па-за Беларуссю?
Дзе знайсці натхненне працаваць?
Як гэта – быць беларускім журналістам ці журналісткай у незнаёмай краіне?
Чарговая сустрэча – у бліжэйшую сераду, 26 кастрычніка, а 19:00 па менскім часе.
Госці: Яўгенія Доўгая — Польшча. Марына Маўчанава — Грузія.
Яўгенія Доўгая. З Менску ў Кіеў, з Кіеву падчас вайны з малой дачкой – у Варшаву.
Складана перажыць двайную эміграцыю, але не апусціць рукі і працягнуць працаваць у тэме Беларусі. Яўгенія робіць два праекты: «Палітвязынкі», пра беларусак, асуджаных па палітычных матывах і «Беларусь на теле», дзе сабраныя ўжо сотні татуіровак, зробленых з нагоды падзеяў у Беларусі.
Пра складаны маральны стан і як з яго выйсці. Пра жыццё ў Польшчы і няпросты шлях да яе. Пра змянення стаўлення да беларусаў пасля пачатку вайны.
Марына Маўчанава. З Бабруйску – у Батумі. Суды, штрафы, затрыманні – і вымушаны пераезд. Гісторыя, блізкая, бадай, кожнаму беларускаму журналісту. Як уладкаваць жыццё з нуля, у краіне, якая адрозніваецца культурна і ментальна ад радзімы? Як, а галоўнае – чаму, заставацца ў прафесіі, калі хочацца сысці падалей?
Грузія, праз якую прайшла большасць журналістаў, якія беглі з Беларусі – якая яна? Што змянілася пасля пачатку вайны? Складанасці і радасці жыцця. І шмат іншага – вы будзеце мець магчымасць задаць гераіням свае пытанні.
Мадэратарка сустрэч – журналістка Алёна Дубовік.
Для ўдзелу, калі ласка, ЗАРЭГІСТРУЙЦЕСЯ.
Спасылка для ўваходу прыйдзе на пазначаную Вамі электронную пошту.