Дацэнт журфака БДУ прааналізавала тэксты Мукавозчыка і даказала: гэта прапаганда

Фота: «Настаўніцкая газета»

Інга Дзмітрыеўна прааналізавала 200 тэкстаў Мукавозчыка за летні перыяд гэтага года з яго аўтарскай калонкі «Накіпела» ў СБ, у якіх ён аналізуе выбарчую кампанію.

Паглядзіце, якімі выразамі Мукавозчык апісвае ў сваіх калонках грамадскіх дзеячаў, навукоўцаў, журналістаў, грамадзян іншых краін:

• убогие;

• петюни-петушки;

• врушки- тутбаевки;

• обезумевшие крысы;

• стервятники;

• падальщики;

• «свободные нехты» с «мотольками го­ловного мозга»;

• стоящие в очереди, чтобы нами всеми поруководить;

• белоцепкальные;

• приколисты и придуривающеся;

• карикатура на самих себя;

• свора интеллектуальных бомжей;

• главный штабист;

• польские покровители нехт и мотолек;

• каждое ничтожество;

• наша флейтистка;

• человек, страстно хотящий порулить;

• вице-король для хорошего сумасшедшего;

• клоуны новоявленной рады.

«Наша Ніва» спытала ў самой Інгі Дзмітрыеўны, чаму яна абрала такую тэму для канферэнцыі і ці не баіцца выкладчыца наступстваў:

«Тэму я абрала яшчэ ў жніўні, за некалькі месяцаў да канферэнцыі. Гэта штогадовая канферэнцыя БДУ, па выніках якой рыхтуюцца зборнікі. Чаму абрала такую тэму? Гэта вельмі яркія тэксты, іх цяжка не заўважыць. Мы ўсе іх чытаем, усе з імі знаёмімся. Гэта актуальна — чаму не аналізаваць тое, што на слыху? 

Такія тэксты заўсёды былі ў журналістыцы. Справа ў тым, што зараз не вельмі праяўленыя такія сатырычныя жанры, як фельетон, дапусцім. І хаця б адзін такі сучасны прыклад у нас ёсць. Яшчэ падобнае ёсць на тэлебачанні — праграма «Як ёсць».

Вось гэта рэдкія прыклады, на якіх мы можам навучыць студэнтаў, як трэба і як не трэба ствараць сатырычныя тэксты. 

Што прыемна ў маёй сітуацыі — відаць, цікавасці да навукі стала болей. Бо канферэнцыі яшчэ не было, а аналіз мой ужо адшукалі. Я рада: калі гэта папулярызуе навуку, то на здароўе».

Інга Дзмітрыеўна кажа, што ніякіх перашкод для публікацыі аналізу ў яе не было. 

«У нас не прынята абмяжоўваць навуковую дзейнасць, навуковую думку. Справа ў тым, што калі мы ў навуцы не будзем асэнсоўваць нейкія феномены, то што будзе тады з наступнымі пакаленнямі навукоўцаў? Яны ж павінны ведаць усе цяперашнія з’явы. Вось навукоўцы і звяртаюцца да тых тэм, якія зараз іх хвалююць».

Інга Дзмітрыеўна — адна з той паўсотні выкладчыкаў БДУ, што 9 лістапада падпісалі зварот. 

«За звальненне не баюся і падтрымліваю студэнтаў як магу. Пакуль ніякіх наступстваў маёй дзейнасці не было», — удакладняе выкладчыца.