Спецкамісія пад кіраўніцтвам былой міністаркі інфармацыі сотнямі множыць “экстрэмістаў”

Газета “Адзінства” — друкаваны орган Барысаўскага райвыканкама – апублікавала разгорнутую справаздачу сваёй дэлегаткі ў парламенце, нараджэнкі Барысаўшчыны Ліліі Ананіч.

Сярод пераліку заслуг за прамінулы перыяд кідаецца ў вочы дзейнасць 63-гадовай дэпутаткі на чале Рэспубліканскай камісіі “па ацэнцы інфармацыйнай прадукцыі на прадмет наяўнасці праяваў экстрэмізму”. Чарговы кантрольны орган быў заснаваны пастановай Савета міністраў №70 у лютым 2021 года на хвалі татальнай зачысткі інфармацыйнай прасторы ад любых праяваў “іншадумства”.

Як вынікае з раздзела “грамадска-палітычная дзейнасць” у справаздачы дэпутаткі, ад пачатку сваёй працы падначаленая ёй камісія выявіла 1379 “праяваў экстрэмізму і рэабілітацыі нацызму”.

“Па ўсіх выяўленых фактах прынятыя рашэнні ў адпаведнасці з заканадаўствам”, — паведамляе Лілія Ананіч сваім выбарцам, дадаючы, што зафіксаваны ледзь не 100-працэнтна магчымы вынік.  

“На сістэмнай аснове ажыццяўляю кіраўніцтва дзейнасцю рэспубліканскай камісіі. За пэрыяд 2021–2022 гадоў праведзена ацэнка 1400 аб’ектаў даследавання, на якія паступілі сігналы, у 1379 узорах выяўлена наяўнасць прыкмет праяваў экстрэмізму і рэабілітацыі нацызму. Прынятыя адпаведныя рашэнні”, — рапартуе Лілія Ананіч. 

У склад Рэспубліканскай камісіі па ацэнцы інфармацыйнай прадукцыі на прадмет наяўнасці праяваў экстрэмізму ўваходзяць прадстаўнікі як цывільных, так і сілавых структур. Гэта “эксперты” Міністэрства інфармацыі, інстытутаў сацыялогіі, філасофіі і гісторыі Нацыянальнай Акадэміі навук, Акадэміі паслядыпломнай адукацыі, Камітэта дзяржбяспекі, Памежнага камітэта, МУС і асобна ад ГУБАЗіК, а таксама шэрагу іншых дзяржаўных устаноў.

Спіс “экстрэмісцкіх матэрыялаў” акумулюецца на сайце Міністэрства інфармацыі — гэта кантэнт друкаваных і электронных СМІ, аўтарскіх блогаў, тэлеграм-каналаў, рознажанравых выданняў. Колькасць старонак з пералікам найменняў забароненай прадукцыі ўшчыльную набліжаецца да паўтысячы, а саміх “фігурантаў” прыкладна столькі, як і называла Лілія Ананіч. 

Акрамя таго, на падставе атрыманых з камісіі звестак уласныя спісы складаюць КДБ і МУС. Там ужо сыстэматызуецца “цяжкая артылерыя”, бо гэта “экстрэмісцкія фармаванні” або асобы, якія нібыта “маюць дачыненне да тэрарыстычнай дзейнасці”.

Лілія Ананіч хоць і мае журналісцкую адукацыю, але зрабіла кар’еру праўладнай чыноўніцы. Пасля непрацяглай практыкі фотакарэспандэнткай раённай газеты «Шлях камунізму» і рэдактаркай выдання НДІ сродкаў аўтаматызацыі ў пачатку 1990‑х перайшла на пасаду намесніцы начальніка ўпраўлення сродкаў масавай інфармацыі Міністэрства культуры і друку. 

З моманту заснавання Міністэрства інфармацыі працавала намесніцай, першай намесніцай міністра, а ў 2014‑м узначаліла ведамства. За жорсткія санкцыі ў дачыненні да недзяржаўнай прэсы яе прозвішча трапіла ў “чорны спіс” чыноўнікаў, якім забаронены ўезд на тэрыторыю Еўрасаюза.

Пасля звальнення з пасады ў 2017 годзе ўзначаліла Беларускі саюз выдаўцоў і распаўсюднікаў друку, а ў 2019‑м Цэнтрвыбаркам зарэгістраваў ініцыятыўную групу па зборы подпісаў за вылучэнне Ліліі Ананіч кандыдатам у дэпутаты Палаты прадстаўнікоў. У “парламенце” стала намесніцай старшыні камісіі па правах чалавека, нацыянальных адносінах і сродках масавай інфармацыі.

А неўзабаве атрымала “даважак” у якасці кіраўніцы Рэспубліканскай экспертнай камісіі па ацэнцы інфармацыйнай прадукцыі на прадмет наяўнасці ў ёй прыкмет праяваў экстрэмізму. І ўдарнымі тэмпамі за кароткі час “выкрыла” пад 1400 прыхаваных “ворагаў рэжыму”.

Чытайце яшчэ:

Прабабуля і ўнучка ў адным мінскім СІЗА з розніцай у 80 гадоў. Гісторыя прабабулі Марыны Золатавай

Інга Хрушчова: Маркаў — пыхлівы, Азаронак — секта, беларуская прапаганда страшнейшая за расійскую

Барыс Гарэцкі: Поспех тутбаеўцаў выклікаў вялікую зайздрасць уладаў і расправу