Следчы камітэт спрабуе даказаць: галоўны рэдактар — не журналіст
Амаль сем гадзінаў працягвалася ў Следчым камітэце апытанне галоўнага рэдактара «Бобруйского курьера» Анатоля Санаценка, пасля чаго следчая Наталля Давыдава «прыйшла да высновы», што галоўны рэдактар не можа быць журналістам.
Кіраўнік «Бобруйского курьера» днямі падаў заяву ў Бабруйскі міжраённых аддзел Следчага камітэта Беларусі. У ёй Анатоль Санаценка скардзіўся на незаконныя дзеянні аднаго з кіраўнікоў бабруйскай міліцыі — затрыманне 26-га сакавіка 2017 г. журналістаў падчас асвятлення імі масавага мерапрыемства.
Нагадаем, у той дзень Анатоль Санаценка быў затрыманы намеснікам начальніка Бабруйскага УУС, начальнікам міліцыі грамадскай бяспекі Андрэем Малахавым, а журналисты «Бобруйского курьера» Віктар Масаловіч і Андрэй Шобін — іншымі супрацоўнікамі УУС, якія падпарадкоўваліся загадам Андрэя Малахава.
Яшчэ адна журналістка «Бобруйского курьера» Ганна Дусь засталася на волі і змагла напісаць пра тыя падзеі. У той дзень у Бабруйску таксама былі затрыманыя журналісты з іншых СМІ — як мясцовых, так і рэспубліканскіх.
Усе затрыманыя былі дастаўлены ва УУС Бабруйскага гарвыканкама. Пасля складання пратакола апытання амаль усе грамадзяне і журналісты былі адпушчаныя. Журналісты «Бобруйского курьера» — праз чатыры-шэсць гадзін знаходжання ў міліцыі.
І вось, знайшоўшы для гэтага час, галоўны рэдактар «Бобруйского курьера» звярнуўся з заявай у Следчы камітэт. Куды і быў выкліканы дзевятага чэрвеня для дачы тлумачэнняў. Апытанне працягвалася амаль сем гадзін — прыкладна, з 15.50 да 22.30. Апытанне праходзіла ў досыць агрэсіўнай манеры.
— Следчы пастаянна перабівала мяне, часцяком пераводзіла размову на іншыя тэмы, выказвала нейкія «прэтэнзіі», каментавала мяне як асобу, аспрэчвала мае правы… Або рабіла катэгарычныя заявы, што ў мяне ёсць толькі два варыянты «выбару» пры дачы тлумачэнняў — тое ці гэта… Тым самым яна збівала мяне з думкі, з больш дакладных фармулёвак, якія тлумачылі абставіны справы і мелі істотнае значэнне… Я неаднаразова рабіў ёй заўвагу наконт яе «стылю» вядзення апытання. Але следчая працягвала ў тым жа духу, — распавядае Анатоль Санаценка.
У канцы апытання, познім вечарам, Наталля Давыдава раптам стала «аспрэчваць» статус Анатоля Санаценкі як журналіста. Маўляў, галоўны рэдактар СМІ — гэта не журналіст. І як увогуле можна даказаць, што галоўны рэдактар «Бобруйского курьера» з’яўляецца журналістам?…
— З такім «неадэкватным» стаўленнем да нашай прафесіі я яшчэ не сутыкаўся, — каментуе службе маніторынгу ГА «БАЖ» Анатоль Санаценка. — Хоць у журналістыцы працую 25 гадоў, 15 гадоў займаюся, на грамадскіх пачатках, праваабарончай дзейнасцю… Сказаць, што галоўны рэдактар СМІ — не журналіст, тое ж самае, што заявіць: «Начальнік Бабруйскага УУС — не міліцыянер».
Лічу, што ўсе гэтыя «довады» следчай Давыдавай вядуць да аднаго — да «абароны» міліцэйскага чыноўніка, які груба парушыў мае правы; да «апраўданьня» яго незаконных дзеянняў у дачыненні да журналістаў.