Амаль 70 % еўрапейскіх журналістаў сутыкаліся з ціскам з‑за прафесійнай дзейнасці
Падчас канферэнцыі "Свабодныя медыя Еўропы" былі прадстаўленыя вынікі даследавання: апытання еўрапейскіх журналістаў на тэму самацэнзуры і страхаў, звязаных з прафесіяй.
Згодна з гэтым апытаннем, за апошнія тры гады неабгрунтаванае ўмяшальніцтва ў прафесійныя справы ў выглядзе псіхалагічнага ціску адчувалі 69 % еўрапейскіх журналістаў.
50 % апытаных журналістаў сутыкаліся з запалохваннямі з боку розных груп інтарэсаў;
43 % зведвалі запалохванні з боку палітыкаў;
13 % сутыкаліся з сэксуальнымі дамаганнямі;
46 % журналістаў пагражалі сілай;
25 % апытаных заявілі, што іх крыніцы былі скампраметаваныя;
48 % баяцца, што іх крыніцы будуць скампраметаваныя.
23 % апытаных журналістаў спазналі:
-
Арышт;
-
Расследаванні;
-
Пагрозу пераследу і пераслед (грамадзянскі ці крымінальны) з‑за парушэння розных законаў;
38 % апытаных журналістаў непакояцца за сваю бяспеку;
39 % непакояцца за бяспеку сям’і і сяброў
Псіхалагічныя наступствы неабгрунтаванага ўмяшальніцтва ў прафесійную дзейнасць:
64 % апытаных асноўным наступствам назвалі стрэс;
47 % непакой;
24 % дэпрэсію;
15 % выгаранне.
Вынікі самацэнзуры для журналістаў:
-
Немагчымасць прадставіць усе факты, якія ёсць у распараджэнні;
-
Змена фокусу артыкула з канкрэтных асобаў на арганізацыі, якія гэтыя асобы прадстаўляюць;
-
«Я праверыў яшчэ раз тэкст, і выкінуў з яго некаторыя факты», — напісаў адзін з рэспандэнтаў.
Якія яшчэ наступствы самацэнзуры?
31 % журналістаў змягчаюць свае вострыя крытычныя гісторыі;
23 % прытрымліваюць інфармацыю;
19 % афармляюць кантэнт згодна з інтарэсамі кампаній;
15 % перастаюць займацца крытычнымі і вострымі гісторыямі.
Журналісты, якія перажылі неабгрунтаванае ўмяшальніцтва, значна больш, чым тыя, у каго не было такога досведу, схільныя да
-
адчування, што яны не змогуць абараніць свае крыніцы;
-
хвалявацца за сваю персанальную бяспеку і бяспеку сваіх блізкіх;
-
значна больш хвалююцца, што яны стануць ахвярай неапраўданага ўмяшальніцтва зноў;
-
да самацэнзуры.