У падтрымку Андрэя Аляксандрава BYSOL разыграе арыгінальную футболку “Ліверпуля”

Для медыяменеджара Андрэя Аляксандрава гэта ўжо трэці запар дзень нараджэння за кратамі, а сёлета яшчэ і юбілейны — 27 студзеня ён адзначыць сваё 45-годдзе.

Сярод шматлікіх захапленняў журналіста асобнае месца займае футбол. Акрамя таго, што ва ўсе ўзросты любіў гуляць сам, з дзяцінства заўзее за легендарную каманду “Ліверпуль”. Падчас магістарскага навучання ў Вялікабрытаніі стараўся не прапускаць вырашальныя матчы, набываў у калекцыю афіцыйную атрыбутыку, якую, зрэшты, без шкадавання дарыў блізкім людзям. А ў 2012‑м здарылася амаль неверагоднае: у межах адборачнага турніру Лігі Еўропы лёс звёў “Ліверпуль” з “Гомелем”.

Ужо ў зняволенні Андрэй Аляксандраў пераклаў на беларускую мову клубны гімн Чырвоных (The Reds).  

Андрэй Стрыжак — адзін з заснавальнікаў фонду BYSOL — расказаў службе маніторынгу БАЖ, што круглую дату блізкага сябра і аднадумцы вырашылі адзначыць як мінімум не банальна.  

“Ад сёння ў межах дабрачыннай акцыі выстаўлена арыгінальная футболка клуба “Ліверпуль” з прозвішчам Аляксандрава на спіне і “гульнявым” нумарам “27” — дзень ягонага з’яўлення на свет. Адзін неабыякавы беларус замовіў у афіцыйным фан-шопе сертыфікаваную майку і ахвяраваў яе ў фонд BYSOL”, — паведаміў Андрэй Стрыжак, удакладніўшы, што выручаныя грошы пойдуць на падтрымку не толькі сябра-палітвязня, а таксама сем’яў іншых рэпрэсаваных.   

Умовы для ўдзелу ў розыгрышы каштоўнага ва ўсіх сэнсах лота, паводле Андрэя Стрыжака, даволі простыя.

1. Быць падпісанымі на профіль @bysol;

2. Рабіць аплату на рэквізіты @bysol.

Адзін самастойны нумар: 10 EUR, 10 USD, 45 ZL. Іх колькасць неабмежаваная.

Адправіць чэк у дырэкт @bysolfund і атрымаць нумар удзельніка. Нумаркі прысвойваюцца ў парадку ўзрастання без права выбару. Чэк павінен быць аплочаны пасля пачатку розыгрышу і “актывізаваны” цягам трох наступных гадзін. 

Зрэшты, таксама можна зрабіць ахвяраванні ў падтрымку сем’яў палітзняволеных без удзелу ў дабрачыннай акцыі  на любую суму на сайте BYSOL.

У якасці парады: не выкарыстоўвайце для даната на адрас BYSOL любые сродкі/механізмы/алгарытмы, якія кантралююцца беларускімі ці  расійскімі фінансавымі інстытутамі. Як сведчыць досвед, гэта небяспечна.

Дабрачынная акцыя распачалася сёння, 25 студзеня, розыгрыш адбудзецца а 20‑й гадзіне 13 лютага 2023 года. Перасылка лота — коштам пераможцы.

Андрэя Аляксандрава і ягоную будучую жонку Ірыну Злобіну сілавікі  затрымалі ў студзені 2021 года. Спачатку абвінавацілі ў падтрымцы рэпрэсаваных беларусаў праз данаты ў дабрачынныя фонды. Пасля справу аб’ядналі з затрыманымі супрацоўнікамі БелаПАН Ірынай Леўшынай і Дзмітрыем Наважылавым, выцягнуўшы з нябыту “нясплачаныя падаткі” у бытнасць Андрэя Аляксандрава намеснікам дырэктара агенцтва. Нарэшце, у мінскім СІЗА абодвум дадалі яшчэ “здраду дзяржаве”. 

Летась у кастрычніку Мінскі абласны суд пакараў Ірыну Злобіну 9 гадамі калоніі, Андрэй Аляксандраў атрымаў адзін з самых суровых выракаў, якія калі-небудзь выносілі беларускім журналістам, — 14 гадоў зняволення.     

“Сябра і калега. Закладнік і палітвязень. Лукашысты абвінавацілі яго ў здрадзе дзяржаве — абсалютны маразм ашалелага крывасуддзя. Немагчыма здрадзіць дзяржаве, якая здраджвае народу. Як і немагчыма, не змяняючы сабе, глядзець на беззаконне палітычнага кіраўніцтва, якое ўсімі канечнасцямі чапляецца за ўладу. Андрэй выйдзе на волю, як і астатнія закладнікі. Перамога будзе за намі”, — не сумняецца Андрэй Стрыжак.

Сам Андрэй Аляксандраў, які ў любых сітуацыях дэманстраваў зайздроснае пачуццё гумару і, выглядае, працягвае гэта рабіць цяпер.

У адным з лістоў на волю знайшоў “суцяшальны” аргумент для сябе і блізкіх: маўляў, знакаміты барацьбіт з апартэідам Нэльсан Мандэла адсядзеў у турме 28 гадоў, а яму прысудзілі ўсяго “паў-мандэлы”. А таму “няма ніякай нагоды засмучацца”.  

Андрэй Аляксандраў нарадзіўся 27 студзеня 1978 года ў сям’і вайскоўца — на той час бацька праходзіў службу ў расійскім Ніжнім Тагіле. Але яшчэ ў дзяцінстве апынуўся ў Паставах на Віцебшчыне, дзе і пачаў фармавацца ягоны беларускі светапогляд.

Пасля школы вучыўся на гісторыка-філалагічным факультэце Полацкага дзяржаўнага ўніверсітэта, у далейшым звязаў жыццё з журналістыкай: ад карэспандэнта-пачаткоўца рэдакцыі газеты “Хімік” у Наваполацку да аднаго з кіраўнікоў незалежнага агенцтва БелаПАН і намесніка старшыні Беларускай асацыяцыі журналістаў. 

Пры гэтым увесь час удасканальваўся: стажыраваўся ў Злучаных Штатах, атрымаў ступень магістра медыяменеджмента ў Вестмінстэрскім універсітэце Лондана, супрацоўнічаў з праваабарончымі арганізацыямі Index on Cen­sor­ship і Arti­cle 19. 

Чытайце яшчэ:

Анна Голёта: “Смех стал типичной реакцией при обнаружении фейков”

«Мила никогда не была такой «босс», она — мягкая, тихая сила». История Людмилы Чекиной, гендиректора TUT.BY

“Хрысціянская візія” заклікала Ватыкан тэрмінова ўмяшацца ў лёс рэпрэсаванай сям’і журналіста Ігара Лосіка