У Чудзянцова дома знайшлі яшчэ 6 грам марыхуаны і выставілі абвінавачанне

Таксама стала вядома, што ў кватэры журналіста ў Менску былі знойдзеныя 6,02 грама марыхуаны. Ад дачы паказаньняў Чудзянцоў адмовіўся, ён застаецца пад вартай у СІЗА Берасьця, знаходзіцца за кратамі ўжо больш за тыдзень.

Паводле ч.1 арт. 328 КК РБ могуць пакараць абмежаваньнем або пазбаўленьнем волі на тэрмін да 5 гадоў. Паводле ч. 1 арт 328–1 — да 7 гадоў.

Пра затрыманьне Ўладзімера Чудзянцова стала вядома 22 лістапада ад ягоных сяброў. Паводле неафіцыйнай інфармацыі, раніцай 21 лістапада Ўладзімер Чудзянцоў выехаў зь Менску ў Варшаву. У Берасьці ён меў перасесьці на іншы цягнік. Затрыманьне адбылося ўжо пасьля адпраўленьня цягніка зь Берасьця. Падчас памежнага мытнага кантролю ў рэчах журналіста знайшлі пакецік з наркатычным рэчывам. Чудзянцова зьнялі зь цягніка і даставілі ў міліцэйскі пастарунак, адкуль пазьней перавялі ў СІЗА.

У панядзелак 25 лістапада стала вядома, што Ўладзімер Чудзянцоў затрыманы на 2 месяцы. Афіцыйнае абвінавачаньне яму было выстаўлена ў суботу, 30 лістапада.

Што яшчэ вядома пра справу Чудзянцова?

Празь некалькі дзён пасьля затрыманьня Ўладзімера Чудзянцова ад ягонага адваката стала вядома, што падчас мытнага кантролю на мяжы ў рэчах журналіста знайшлі 0,87 грама марыхуаны. Таксама наркотыкі знойдзеныя падчас ператрусу ў менскай кватэры журналіста, аднак колькасьць знойдзенага там забароненага рэчыва пакуль невядомая. Праваахоўнікі, якія праводзілі ператрус, не пакінулі пратаколу маці затрыманага Ніне Зуевай.

«Валодзя ехаў у цягніку і выйшаў у прыбіральню, у гэты час у яго ў сумцы мытнікі знайшлі пакецік з рэчывам, мне сказалі, што там былі наркотыкі, — расказвала Свабодзе маці журналіста на наступны дзень пасьля затрыманьня Чудзянцова. — Яго затрымалі, цяпер сын у СІЗА ў Берасьці. Пасьля адразу правялі ператрусы ў нас дома ў Менску. Тут таксама знайшлі некалькі пакетаў. Прычым у такіх месцах, што я ніколі не магла б падумаць, што там можа нешта быць. Падымалі мэблю, перасоўвалі. Я ня веру, што Валодзя мае да гэтага дачыненьне, што гэта ягоныя пакеты былі».

Сувязь з блогерам NEXTA

Пра магчымую сувязь Уладзімера Чудзянцова зь вядомым тэлеграм-каналам NEXTA пачалі гаварыць амаль адразу пасьля навіны пра затрыманьне журналіста. Аўтар і ўладальнік каналу Сьцяпан Пуціла ў размове са Свабодай 22 лістапада спачатку адмаўляў гэта:

«Пра гэтыя чуткі трэба пытаць у тых, хто гэтыя чуткі актыўна распаўсюджвае. З Уладзімерам я сапраўды час ад часу камунікаваў, раіўся ў некаторых пытаньнях. Магчыма, адсюль гэтыя плёткі. Але з каналам гэта ніяк не зьвязана. Было б вельмі недарэчна давяраць удзел у такім праекце чалавеку, які пастаянна жыве ў Беларусі, да якога могуць у кожны момант прыйсьці зь ператрусам ці беспадстаўна затрымаць — як гэта і адбылося ўчора. Наколькі ведаю, нядаўна ён знайшоў працу ў Польшчы ды плянаваў пакінуць Беларусь», — сказаў Пуціла.

Аднак ужо празь дзень, 23 лістапада, Сьцяпан Пуціла апублікаваў у сваім канале інфармацыю пра супрацоўніцтва з Чудзянцовым і актыўны ўдзел апошняга ў працы над фільмам «Лукашэнка. Крымінальныя матэрыялы». Са словаў блогера, Чудзянцоў датычны прыкладна да 10% фільму, і менавіта гэта стала сапраўднай прычынай затрыманьня, а наркатычныя рэчывы яму падкінулі супрацоўнікі спэцслужбаў. На канале NEXTA зьявіліся заклікі да кампаніі салідарнасьці з Чудзянцовым, там жа абвешчаны збор сродкаў на адваката.

Рэакцыя кіраўніка БАЖ Андрэя Бастунца

Амаль адразу пасьля навінаў аб прычынах затрыманьня Ўладзімера Чудзянцова зьявіліся параўнаньні ягонай справы са справай расейскага журналіста Івана Галунова, у падтрымку якога ў Расеі выказаліся шырокія колы грамадзкасьці. Аднак падтрымліваць Чудзянцова як журналіста захацелі далёка ня ўсе. У тым ліку кіраўнік Беларускай асацыяцыі журналістаў Андрэй Бастунец.

«Многія зь „міленіялаў“ проста ня ведаюць, што ў канцы 1990‑х яшчэ пад прозьвішчам Зуеў ён быў „узнагароджаны“ ад БАЖ дыплёмам „Ганаровы Крумкач“, — напісаў Бастунец у сваім профілі на фэйсбуку. — Абліваў дзярмом апазыцыю. Калі Генадзь Карпенка выставіў да яго пазоў, ён спасылаўся ў судзе на свае сувязі са спэцслужбамі… Хтосьці спрабуе параўнаць ягоную справу са справай Івана Галунова. Але тут дзьве вялікія розьніцы. Галуноў меў рэпутацыю і займаўся журналісцкімі расьсьледаваньнямі, а не „накідваў на вэнтылятар“. А Чудзянцова, думаю, не за журналістыку ўзялі. Зразумела, што калі падкідваньне „рэчавых доказаў“ мела месца, то гэта пакідаць па-за ўвагай нельга. Але Чудзянцоў — пра што я і пішу — НЕ журналіст. А я — НЕ Чудзянцоў».