• Актуальнае
  • Медыяправа
  • Карыснае
  • Кірункі і кампаніі
  • Агляды і маніторынгі
  • Рэкамендацыі па бяспецы калег

    У Мінску стартаваў Месяц фатаграфіі — ФОТА, ВІДЭА

    Чацвёрты раз у Беларусі праходзіць Месяц фатаграфіі ў Мінску — міжнародны фестываль, пакліканы пашыраць разуменне фатаграфічнага медыуму, спрыяць развіццю культурнага поля і ўмацаванню статусу беларускай фатаграфіі ў рэгіёне і свеце.

    Месяц фатаграфіі ў Мінску — 2017 прапаноўвае 16 выставаў на 10 пляцоўках у 4 гарадах Беларусі, 11 майстар-класаў, лекцыяў і прэзентацыяў з удзелам замежных і беларускіх спікераў.

    Падчас цырымоніі адкрыцця фатограф Андрэй Лянкевіч, які займаўся арганізацыяй Месяца фатаграфіі ў Мінску, падкрэсліў, што гэты масштабны пректа — вынік супольнай працы многіх людзей.

    Амбасадар Францыі ў Беларусі Дзідзье Канэсс заўважыў, што Францыя ўжо трэці раз бярэ ўдзел у Месяцы фатаграфіі ў Мінску. Дыпламат нагадаў, што Францыя дала свету цудоўных фатографаў.

    Дарэчы, 7 і 8 верасня ў 21.00 у гарадской прасторы на фасадах Ратушы можна будзе ўбачыць унікальную фота-праекцыю ад французскага фотамастака Клемана Брыяна. 

    Таксама публіцы будзе прадстаўленая незвычайная выстава «Што не памірае, не жыве» з дакументальнымі здымкамі Яна Сівіцкага і Багуслава Аўгустыса пахавальных рытуалаў. 

    За час працы фестывалю ў яго імпрэзах былі задзейнічаныя фатографы, арт-крытыкі і куратары з 11 краінаў. На 12 пляцоўках Мінску і Гродна праходзілі культурныя і адукацыйныя сустрэчы з удзелам гасцей з Аўстраліі, Беларусі, Вялікай Брытаніі, Нямеччыны, Латвіі, Літвы, Нідэрландаў, Польшчы, Расіі, Украіны і Францыі. На сённяшні момант агульны ахоп аўдыторыі фестывалю склаў каля 500 000 гледачоў.

    Мінулаю восенню Месяц фатаграфіі ў Мінску ўпершыню быў заяўлены як тэматычны. На 5 выставах асноўнай праграмы, якая займала прастору ангару сталічнага ЦЭХу, аўтары і фотакалектывы з розных перспектываў разглядалі апазіцыю цэнтр/перыферыя». І калі ў 2016‑м, прапанаваўшы такую, на першы погляд, геаграфічную праблему, мы хацелі падкрэсліць шырыню і дынаміку фатаграфіі, то тэма фестывалю-2017 адлюстроўвае супрацьлеглы кірунак.

    Сітуацыя ў культурным і арт-асяродку Беларусі ды свету падштурхнула нас абраць у якасці канцэптуальнага пункту адліку тэму «калектывізацыі». Разам з гасцямі і ўдзельнікамі фестывалю мы хочам прапанаваць вывучыць самыя розныя значэнні, якія могуць асацыявацца з гэтым паняткам і, магчыма, адысці ад тых, што звязваюць яго з гісторыяй Савецкага Саюзу. «Паглыбленне» сёлета адбудзецца і на ўзроўні краіны: выставы і імпрэзы Месяц фатаграфіі ў Мінску пройдуць не толькі, традыцыйна, у Мінску і Гродне, але і ў Брэсце, Паставах і Каптарунах — арт-вёсцы, арганізаванай пісьменнікам Артурам Клінавым і тэатральным крытыкам ды рэдактаркай часопісу «pAR­Ti­san» Таняй Арцімовіч на беларуска-літоўскай мяжы.

    Асноўная экспазіцыя Месяц фатаграфіі ў Мінску — 2017 стартуе 6 верасня на пляцоўцы новай прасторы «Сталоўка XYZ» і будзе ўлучаць 6 выставаў, кожная з якіх па-свойму падыходзіць да семантычнага поля «калектыўнага». Мы ўпэўненыя, што кола інтэрпрэтацыяў «калектывізацыі» значна пашыраецца і выходзіць за межы феномену першых дзесяцігоддзяў існавання СССР, які апісвае аб’яднанне аднаасобных сялянскіх гаспадарак у калгасы, калі мы звяртаемся да ўтваральнага слова — лацінскага col­lec­tivus (‘зборны’) — і разглядаем яго з пазіцыяў сённяшніх рэаліяў.

    Архіўнай фатаграфіі, якая зважае на метафізічныя аспекты калектыўнасці як пераемнасці роду, у межах цэнтральнай экспазіцыі фестывалю прысвечаныя дзве выставы: «Што не памірае, не жыве» з дакументальнымі здымкамі Яна Сівіцкага і Багуслава Аўгустыса пахавальных рытуалаў і «Найлепшы бок» маладога сацыякультурнага праекту «Веха» — беларускай ініцыятывы, што дапамагае аднаўляць, правільна захоўваць і збіраць сямейныя архівы.

    «IS(not)» — гісторыі пра Ісландыю, «старажытны кантынент, населены эльфамі і апанентамі ЕЗ», ад польска-беларускага калектыву «Sput­nik Pho­tos» — дэманструе патэнцыял групавой працы ў галіне фатаграфіі, якая дазваляе, пераадольваючы стэрэатыпы, «калектыўна» падысці нават да вывучэння тэмы, культурна далёкай аўтарам.

    «Выклік дахаты» — вынік кааперацыі яшчэ аднаго калектыву, «Галерэя Indie», эксперымент, падчас якога, абмяняўшыся ключамі ад кватэраў, 12 ізраільскіх фатографаў знялі ў кожнай з іх праект, які адлюстраваў аўтарскае разуменне слова «прыстанак», тым
    самым падымаючы пытанні схаванага і асабістага, калектыўнага і прыватнага, бачнага іншым і нябачнага нам.

    Выстава «Жаночы эмансіпацыйны праект: паміж утопіяй і рэальнасцю (да 100-годдзя рэвалюцыі 1917 года)» даследуе, як сёння суіснуюць новае (нацыянальнае) у старым і (не-)зробленае, тое старое, што не атрымала прызнання — у новым. Як суіснуюць гістарычныя калектыўныя наратывы і асабістыя, больш схаваныя наратывы жанчын-актывістак.

    Выстава прэзентавана «Гендарным Маршрутам», куратарка Iрына Саламацiна. Будуць паказаныя партрэты ўкраінскіх жанчын-вайсковак і жанчын, якія ваююць, творы Жанны Капуснікавай і фільмы «Маляваны рай» пра беларускую мастачку-прымітывістку Алёну Кіш (аўтарка сцэнара і рэжысёрка — Галіна Адамовіч) ды «Палута Бадунова: згадаць і не забыць» (рэжысёр — Валерый Мазынскі).

    Беларуская фатаграфія будзе рэпрэзентаваная праектам Вольгі Бубіч «Больш, чым Я» (куратары Артур Бондар і Аксана Юшко) пра феномен «чарнобыльскіх дзяцей», якія ў межах гуманітарных праграмаў выязджаюць з 1991 года на аздараўленне ў Еўропу і
    Паўночную Амерыку.

    Адно з крытычных пытанняў выставы — супрацьпастаўленне «асабістага» і «калектыўнага», звязанага як з бюракратычнай сістэмай, гэтак і з вялікшым, глабальным светам, часткаю якога ў цяперашні час паступова робяцца і дзеці.

    На святочным адкрыцці фестывалю 6 верасня, а таксама 7–8 верасня ў межах святкавання Дня гораду (на сценах мінскай ратушы) будуць паказаныя праекцыі французскага візуальнага мастака Клемана Брыена, якія адлюстроўваюць гісторыю беларускай сталіцы і традыцыяў рэгіёну.

    Паралельная праграма Месяца фатаграфіі ў Мінску задзейнічае яшчэ 9 пляцовак. Гэта 6 мінскіх пляцовак: галерэя «Ў» (выстава Андрэя Лянкевіча «Бывай, Радзіма!» і выстава «VORTEX PREVIEW» ад аб’яднання «Фотамастацтва»), Нацыянальны гістарычны музей (выстава класіка беларускай фатаграфіі Льва Дашкевіча «Беларусі прысвячаецца…»), Нацыянальны цэнтр сучаснага мастацтва (выстава фотамастакоў Вікторыі Біншток і Міхаэля Шэфэра «Па і супраць плыні. Сучасныя фатаграфічныя ўмяшаньні»), ЦЭХ (Частка 2. «Гендарны маршрут»: «Жаночы эмансіпацыйны праект: між утопіяй і рэчаіснасцю»), галерэя «Кніжная шафа» (выстава «Там» Альберта Цехановіча), Рэспубліканскі цэнтр экалогіі і краязнаўства (традыцыйная падборка вынікаў конкурсу дзіцячай фатаграфіі «Свет вакол нас», зарганізаванага фотаклубам «Святласіла», Паставы), — а таксама культурныя цэнтры
    Брэсту, Гродна і Віцебскай вобласці (Лынтупы). У брэсцкай прасторы «Крылы халопа» пакажуць групавы праект «BY NOW», у Цэнтры гарадскога жыцця, Гродна, — частку шырокага архіву Бюро фотафестывалю «Месяц фатаграфіі», а ў Доме культуры Лынтупаў
    – вынікі арт-рэзідэнцыі Каптаруны-2017.

    Адмысловымі гасцямі Месяца фатаграфіі ў Мінску – 2017, якія наведаюць імпрэзы асабіста і правядуць у межах фестывалю майстар-класы, лекцыі і прэзентацыі, стануць Міхал Лучак (калектыў «Sput­nik Pho­tos», Польшча), Гжэгаж Дамброўскі (праект «Albom.pl», Польшча), Клеман Брыен (пры падтрымцы амбасады Францыі) і Міхаэль Шэфэр (пры падтрымцы Інстытуту Гётэ).

    Гістарычны складнік сёлета працягнецца супрацаю фестывалю з Нацыянальным гістарычным музеем Рэспублікі Беларусь, у сценах якога будзе паказаная выстава, прысвечаная 135-годдзю з дня нараджэння фотамастака Льва Дашкевіча і паэта Янкі Купалы. У межах закладзенай у 2016 годзе серыі альбомаў «Бібліятэка Месяца фатаграфіі ў Мінску» выйдзе каталог з працамі гэтага класіка беларускай фатаграфіі. Выстава пройдзе з 10 да 29 кастрычніка.

    Фота Таццяны Ткачовай

    Самыя важныя навіны і матэрыялы ў нашым Тэлеграм-канале — падпісвайцеся!
    @bajmedia
    Найбольш чытанае
    Акцэнты

    Как найти и удалить свои старые комментарии в Instagram, Telegram, YouTube, TikTok и «Вконтакте»

    12.02.2024
    Акцэнты

    «Юмор может работать как подорожник». Топ самых ярких сатирических проектов Беларуси

    Юмор считают лакмусовой бумажкой общества. Чем оно здоровее, тем спокойнее реагирует на шутки и иронию, направленные на внутренние проблемы. Белорусам, три года пребывающим в затяжном, беспросветном политическом и экономическом кризисе, сатира помогает выстоять и уцелеть. А вот диктатура боится смеха как огня. «Не Славой Комиссаренко единым», — подумал БАЖ и сделал обзор самых улетных юмористических проектов, высмеивающих сегодняшнюю страшную реальность.
    12.12.2023
    Акцэнты

    Чацвёра з дзесяці сышлі з прафесіі. Як абышоўся «Талібан» з журналістыкай у Афганістане

    Далёкі Афганістан і Беларусь яднае не так ужо мала, як падаецца на першы погляд. Калі глядзець на медыясферу, дык атрымліваецца амаль што калька: незалежныя журналісты працягваюць працу ў выгнанні, некаторых кінулі ў турму, у індэксе свабоды прэсы абедзве краіны — у чырвонай зоне. Фотарэпарцёрка Фаціма Хасайні, калі завітала ў Вільню, падзялілася ўласным поглядам на сітуацыю.
    01.03.2024
    Кожны чацвер мы дасылаем на электронную пошту магчымасці (гранты, вакансіі, конкурсы, стыпендыі), анонсы мерапрыемстваў (лекцыі, дыскусіі, прэзентацыі), а таксама самыя важныя навіны і тэндэнцыі ў свеце медыя.
    Падпісваючыся на рассылку, вы згаджаецеся з Палітыкай канфідэнцыйнасці